Huzursuzluk

Livaneli'den efsane bir eser. Daha önce Serenad'ı okumuştum ve çok çok çok etkilenmiştim, şimdi de aynı şekilde Huzursuzluk'tan etkilendim. Hep tozpembe hikayeleri okumaya alışmışız. Bazen böyle zulümlerin de konuşulması gerekiyor. Dünyada hiçbir şeyin sandığımız kadar iyi gitmediğini hatırlamamız için müthiş bir kitap.

Zaten Livaneli'nin herhangi bir kitabını okuyup beğenmeyene ben hiç rastlamadım. Terör tarafından hayatları ellerinden alınmış insanları anlatıyor. Meleknazları, Nergisleri, Zilanları.. bize bir vicdanımız olduğunu hatırlatıyor. Bir yerlerde birileri acı çekerken hangi suşi restorantı daha güzel tartışması yapmamızın ne kadar saçma olduğundan bahsediyor.

Bazı kitaplar bittiğinde bir kal gelir insana. Öyle esaslı bir kitaptı bana kalırsa.

"Bizim türümüzün bu dünyada yaşamaya, hem birbirini, hem dünyayı yok etmeye hakkı yok, hepimizin içinde korkunç bir canavar yaşadığı yadsınamaz bir gerçek diye düşündüm." (Huzursuzluk)

"Ben insandım." Hüseyin haklıdır. Kitaplar haklıdır.